Na ostatniej lekcji:

• przypominaliśmy strukturę poprzednio poznanych form wypowiedzi (list, zaproszenie , ogłoszenie)
• powtarzaliśmy wiadomości na sprawdzian
• uczniowie pisali sprawdzian
• omawialiśmy dokładniej najważniejsze zasługi króla Stanisława Augusta Poniatowskiego
• omawialiśmy strukturę kartki z pamiętnika ( jako przygotowanie do egzaminu LOTE)
• uczyliśmy się śpiewać pieśń na listopadową akademię

Praca domowa:

1. Napisać kartkę z pamiętnika (kilka akapitów), pamiętając o jej prawidłowej strukturze, dacie, przekazywaniu odczuć, refleksji , emocji  oraz wypowiadaniu się w 1 osobie liczby pojedynczej.
2. Przygotować się do sprawdzianu / Co to jest mit i mitologia? Treść mitów: o Syzyfie, Dedalu i Ikarze . Wyjaśnić pojęcia: syzyfowa praca, prometejski czyn, paniczny strach/ str. 18 plus wiadomości pomocnicze poniżej
3. Nauczyć się dobrze czytać Pieśń Kronikę. Refren (na czerwono) – na pamięć. 

PIEŚŃ KRONIKA
Ta ziemia taka czysta, jakby umieciona skrzydłem aniołów.
Cicha i równinna, tyle już wycierpiała, a zawsze dziecinna.
Ufa, że dobroć jest tylko dobrocią,
a prawo tak jest prawem, jak pola się złocą,
kiedy żyto dojrzewa, jak zimą śnieg pada.

Tu wierzą wciąż, że sąsiad szanuje sąsiada,
że chleb jest święty, jeszcze świętsza praca.
Ta ziemia wielkiej myśli, kiedy ją zdeptano
jak ogień tysiąc iskier – tysiąc wielkich ludzi rozrzuciła po świecie.

Kto pustynię budził, kto gasił żar równika
kto topił lodowiec, jeśli nie iskry jej – wielcy synowie współumarli z tęsknoty.
Teraz powróceni w jedno wspólne ognisko
zbudują na ziemi więcej, niźli ktokolwiek – widzę to ja ślepy.

W dalekich ziemiach za to umierali moi ojcowie.
Za gniazdo bociana, za chleb, za tę równinę, co niepokalana.
Za to powietrze ze wszystkich mądrości najzdrowsze,
za ludzi zgodnych, mądrych i cierpliwych,
za najwierniejszych z wiernych, uczciwych z uczciwych.
Za mą Ojczyznę-Polszczyznę, Mazowsze.
W dalekich ziemiach za to umierali.
Tu wierzą wciąż, że sąsiad szanuje sąsiada,
że chleb jest święty, jeszcze świętsza praca.

[2x:]
W dalekich ziemiach za to umierali moi ojcowie.
Za gniazdo bociana, za chleb, za tę równinę, co niepokalana.
Za to powietrze ze wszystkich mądrości najzdrowsze,
za ludzi zgodnych, mądrych i cierpliwych,
za najwierniejszych z wiernych, uczciwych z uczciwych.
Za mą Ojczyznę-Polszczyznę, Mazowsze.
W dalekich ziemiach za to umierali.

Wiadomości pomocnicze:

1. Mit pochodzi od greckiego słowa mythos, czyli opowiadanie, legenda, podanie o bogach , herosach, demonach.. Oznacza historię opowiadaną od pokoleń, która zawiera zarówno elementy prawdy historycznej, jak i fantastyczne.
2. MIT O SYZYFIE Syzyf był królem Koryntu. Był ulubieńcem bogów, z tego powodu często bywał na górze Olimp. Pewnego razu, gdy wrócił z góry bogów, wydal huczna ucztę. Na niej zdradził boska tajemnice. Drogo go to kosztowało –Syzyf za swój postępek został ukarany – musiał wnosić głaz na górę. Gdy dochodził do szczytu, głaz spadał i tak to trwało wieczność. Syzyf po dziś dzień odbywa karę. Mit o Syzyfie przedstawia dwa archetypy( pierwowzory postaw ludzkich). Król Koryntu za życia to uosobienie przebiegłości i sprytu, ale również chciwoœci. Syzyf po śmierci stanowi symbol daremnego trudu, ciągłej, bezcelowej i ciężkiej pracy.(bezowocna praca, daremny trud)Z opowieści o królu Koryntu czerpiemy tez naukę moralną. Nie warto oszukiwać i być chciwym. Nawet jeśli przez długi czas będziemy z tego powodu czerpać zyski, w końcu spotka nas za to kara.
3. MIT O PROMETEUSZU- Prometeusz był jednym z bóstw pomniejszych, synów Ziemi i Nieba. Ulepił on figurę ludzka z gliny i łez, a że człowiek był slaby, kruchy i bezradny wobec œwiata – Prometeusz wykradł bogom ogień, podarował go ludziom, by mogli siê ogrzać i bronić się przed niebezpieczeństwami natury. Spotkała go za to okrutna kara – został przykuty do skały,tam zaś głodny sęp( ptak) wyjadał mu wątrobę. Z mitu o Prometeuszu wywodzi sie zwrot frazeologiczny „postawa prometejska”-bezinteresowny czyn dla dobra ludzkosci.PROMETEIZM- poswiecenie jednostki dla oobbra ogółu.
4. MIT O DEDALU I IKARZE-Dedal był sławnym rzeźbiarzem i budowniczym.. Królowi panującemu na Krecie wzniósł on wielki pałac zwany Labiryntem.. W tym Labiryncie król umieścił potwora, półbyka-półczlowieka – Minotaura.
   Mijaly lata i Dedalowi coraz ciężej było żyć na Krecie. Ale jej władca nie chciał za nic uwolnić sławnego artysty. Wówczas zrozpaczony budowniczy wpadł na śmiały pomysł.  Sporządził dla siebie i dla swego syna, Ikara, skrzydła z piór sklejonych woskiem. Jak potężne ptaki poszybowali nad morzem.
   Ikar zachwycony lotem zapomniał o przestrogach ojca. Dedala radził mu, by nie zniżał lotu, gdyż wtedy wilgoć obciąży mu nadmiernie skrzydła. Nie powinien jednak lecieć za wysoko, aby wosk nie stopniał pod wpływem gorącego sloñca. Ikar nie posłuchał tych rozsądnych rad.
   Z mlodzieñcza niecierpliwością wzbijał się coraz wyżej i wyżej. Ze skrzydeł zaczęły się sypać pióra i wkrótce Ikar spadł jak kamieñ w morskie fale.
5. Mit ten opowiada o dwóch kontrastowych względem siebie archetypach( wzorcach postaw ludzkich). Dedal to uosobienie: mądrości, doświadczenia oraz rozwagi. Wszystko co robi, jest z góry zaplanowane, ma przemyślane szczegóły swojego działania. Ikar jest przeciwieństwem swojego ojca. Z jednej strony można postrzegać go jako lekkomyślnego i nieodpowiedzialnego. Jest jednak również symbolem marzyciela-fantasty.